| QFB |

Rondleiding voor schoonmoeder

Een pas getrouwde boer nodigde zijn schoonmoeder uit om de boerderij te komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen opbouwen. Bij elke gelegenheid die zich voordeed, zat ze zonder echte aanleiding te zeuren, veranderingen voor te stellen, ongevraagde adviezen te geven en maakte ze van het bezoek aan de boer en zijn bruid een ware hel.

Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer ook moe van het zeurende wijf plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder zonder pardon om. Deze viel ongelukkig met haar hoofd en ze was op slag dood.

Op de begrafenis een paar dagen later, stond de boer achteraan in de kerk naast de kist en begroette de mensen die langsliepen.De pastoor zag dat wanneer er een vrouw langs liep en die iets tegen de boer fluisterde, hij "ja" schudde en iets antwoordde. Wanneer er een man langsliep en de boer iets toe fluisterde, schudde hij "nee" en mompelde hij ook iets terug. De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de dienst waarom hij bij de vrouwen telkens ja schudde en bij de mannen nee wanneer deze hem iets toe fluisterden. De boer antwoordde:
"De vrouwen zeiden, wat een verschrikkelijk drama. En ik knikte ja en zei, ja, dat is het zeker. De mannen vroegen, kan ik jouw ezel eens lenen? En ik schudde nee en zei, dat kan niet, hij is al voor twee jaar volgeboekt."

"Ik heb een nieuwe papa," vertelt Luna van vier trots aan haar vriendjes in de kleuterklas, doelend op de nieuwe vriend van haar moeder.
"En hij komt me straks ophalen na school!"
Als het eenmaal zover is lopen Luna en haar klasgenootjes naar buiten om de 'nieuwe papa' te gaan bewonderen.
"Kijk! Daar is ie, m'n nieuwe papa," zegt Luna.
Waarop de vierjarige Tim enthousiast roept:
"Oh, die is keigaaf! Die hebben wij ook gehad!"

Valentijn kaartjes

Op een dag loopt een vrouw het postkantoor binnen, en ziet een kalende man van achter in de dertig, op methodische wijze "Love" postzegels op fel roze enveloppen plakken. Daarna pakt hij een parfum fles en begint ze allemaal met een zoete geur te besprinkelen. De vrouw kan haar nieuwsgierigheid niet meer in houden en vraagt wat hij aan het doen is. De man zegt:
"Ik ben 1000 valentijn kaartjes aan het versturen met "Raad eens wie?" erop."
"Maar waarom?" vraagt de vrouw.
"Ik ben een echtscheidings advocaat."

Levensverzekering

De bazin van een bordeel in Brussel opent de deur en voor haar staat een elegante man van middelbare leeftijd:
"En hoe kan ik u van dienst zijn?" vraagt zij.
"Ik wil Conny," antwoordt hij.
"Maar mijnheer, weet u wel dat Conny een van onze duurste meisjes is? Misschien wil u eerst de andere meisje zien?" vraagt de bazin.
"Neen, dank u, ik wil echt wel Conny." antwoordt de klant.

Conny wordt onmiddellijk geroepen en zij legt de man uit dat de prijs 1.000 Euro per beurt bedraagt, en over die prijs wordt helemaal niet gediscussiëerd. Zonder aarzelen geeft de man 5 briefjes van 200 Euro en ze gaan samen naar de kamer.

Een uurtje later gaat de man rustig weg. 's Anderendaags komt de man terug en vraagt opnieuw naar Conny. Conny antwoordt dat het heel zelden gebeurt dat iemand haar twee nachten na elkaar vraagt, goed wetende dat zij nooit een korting geeft. Opnieuw legt de man 5 briefjes van 200 Euro neer en samen met de jonge dame gaat hij naar de kamer en een uurtje later gaat hij weer rustig weg.

Ongelooflijk, maar de derde dag staat de man daar weer. Opnieuw betaalt hij 1.000 Euro en opnieuw gaan ze naar de kamer. Na een uurtje komen ze buiten en Conny vraagt aan haar trouwe klant:
"Nog niemand heeft drie dagen op rij van mijn diensten gebruik gemaakt. Ik hoor dat je niet van hier bent, van waar ben je eigenlijk?"

"Ik woon in Bilzen," antwoordt de man.
"Echt waar? Ik heb daar nog familie wonen!" zegt Conny verrast.
"Dat weet ik," antwoordt de klant, "uw vader is onlangs overleden. En ik ben de verzekeringsmakelaar van de familie. Uw twee zussen hebben me de opdracht gegeven om uw deel van de levensverzekering, zijnde 3.000 Euro, uit te betalen."

Moraal van het verhaal:
Sommige dingen in het leven zijn niet te vermijden: sterven, belastingen betalen, en zich laten naaien door de verzekeraar.