jaja, hij is er heelhuids mee thuisgekomen...
Ben echt content in uw plaats sprotje...
misschien niet de eerste post hier maar heb wel sprotje zijn eerste meter dat hem dermee reed mogen meemaken... 
 
   
 
een stukje poêzie was het...
op een zaterdag in april, zat hij te wachten aan die poort, die wit-grijze poort die net iets te lang gesloten bleef.
Een man met een droom, een man met hoop en die aarzelend achteruitdeinsde toe die grote witgrijze poort haar geheim ontsluierde...
Onder een waterachtige zon kwam het silhouet van zijn geliefde tevoorschijn, imposant en gracieus, argessief en ontembaar.
Sprotje nam de teugels in handen en zette zijn eerste stap over zijn stalen ros.
Een zucht van voldoening klonk eindeloos ver ...
De eerste start, een blik van vertrouwen...een glimlach...
Een blik op oneindig en toch naar het ros gericht...
Nieuwe horizon tegemoet stak hij het in eerste en zonder enige moeite temde hij zijn nieuw project en stak hij het in zijn kooi..
waar van akte!