| QFB |

Eerst en vooral: De Libya Desert Challenge 2009 wordt opgedragen aan Alexander Debot die jammer genoeg tijdens een etappe dodelijk ten val gekomen is. Alexander was een ervaren racer en goede vriend van de organisatie. Op het forum is er al een onderwerp aan het tragische voorval gewijd. Het is verwarmend te lezen hoeveel mensen reeds hun steun aan de familie betuigd hebben.

Ikzelf heb deelgenomen met een redelijk standaard Yamaha Raptor 700, bouwjaar 2006. In de loop van de tijd en ervaring door enkele reizen heb ik mijn quad stuk voor stuk voorbereid om rallyraids te rijden. Daarvoor heb ik volgende zaken gemonteerd:
-PVC-buis vooraan om spullen in te bewaren (bvb. water en energy bars)
-Tripmaster
-Roadbookhouder
-GPS op houder
-aan elke kant heb ik op mijn nerfbars een plateautje gemonteerd voor een jerrycan en/of sportzak
-achteraan (boven de grabbar) heb ik een kleine reistas gemonteerd (om spullen in te bewaren, bvb. banden repair kit, EHBO kit …)
-alu-bodemplaat onder het volledige chassis
-tandwiel vooraan +1 tand

Qua motor en ophanging is alles standaard. Totnutoe rij ik enkel met de originele Dunlopbanden (KT341 en KT345). Ik heb met die banden (mits de juiste bandenspanning) in alle omstandigheden (modder, gravel, stenen…) zeer goede ervaring. Tijdens de LDC hebben ze eveneens goed dienst gedaan. Met een bandenspanning tussen 300 en 350 gram had ik geen probleem om grip in het zand te vinden. Daarnaast heb ik goldspeed nerfbars en een goldspeed bumper vooraan. Ik heb zelfs nog de originele kit zitten (extra licht, pinkers en kilometriek). Tijdens de rally heb ik mijn ketting moeten vervangen (er was een O-ring van tussen de schakels gekropen), mijn lagers van mijn achterbrug hadden definitief hun dienst gedaan (’t waren wel nog de originele die ik nog nooit vervangen had –gewone slijtage dus-) en ik heb op het einde van een rit door een doorn van een struik een band lek gereden en in het bivouac mijn reservewiel gemonteerd.

Bij de LDC waren er 3 categoriën waarin je kon deelnemen: race, raid (adventure) en discovery (dune surfing school). De race en de raid rijden voor 98% hetzelfde traject. De deelnemers uit de raid krijgen daarvoor wel iets meer informatie in de roadbook en meer GPS-Punten geladen. Als je nog niet genavigeerd hebt in de woestijn komt dit uiterst handig van pas. Op de site stond er ook geschreven dat de raid-deelnemers voldoende tijd hebben om tijdens de rit fotootjes te nemen of zo. Dit is echter relatief te zien: daar de ritten even lang waren als in de racecategorie (200 tot 500 km per dag) lag mijn prioriteit toch wel op op tijd in het bivouac aankomen ipv alle prachtige zichten een kiekje te maken. Dit is op zich wel jammer want de landschappen dat je doorkruist zijn ongelooflijk!

De organisatie van de LDC, onder leiding van Gert Duson, was zeer goed. Vanaf de check-in op de vlucht naar Tripoli tot de terugkomst in Zaventem is bijna alles gesmeerd gelopen. Wanneer het niet zo vlotjes liep stond de gehele organisatie met een oplossing paraat. Overal waar de rally aanwezig was waren grote groene spandoeken en banners te zien met “Lybia Desert Challenge”. Het evenement is niet voor niets momenteel het grootste motorsportgebeuren in Lybië! Tijdens de wachttijden (gecharterde binnenvlucht van Tripoli naar Sebha) in Tripoli konden we genieten van een hapje en een drankje in de VIP-area van de luchthaven. Ik stond sceptisch ten opzicht van de vluchten met Afriqiyah Airways, maar mijn twijfel was volledig ongegrond: mooie nieuwe vliegtuigen, met onboard entertainment en lekker eten. In elke bivouac werd er een grote tent als “office” opgetrokken en een tent voor de medische ondersteuning. De keukenwagen bereidde aanstonds zeer lekker eten. ’s Ochtends een ontbijtje met vers stokbrood, voor ’s middags kregen we twee belegde broodjes mee en ’s avonds konden we steeds genieten van lekkere soep, voorgerecht (gerookte zalm of tomaten met mozarella), hoofdgerecht (lamsragout, chinees, macaroni …) en dessert. Ervaren rallypiloten hadden zo’n lekkere keuken nog op geen ander event meegemaakt.

Persoonlijk heb ik al enkele ritten met roadbook gereden in de Ardennen, Zuid-Frankrijk, de Alpen en Tunesië. Ik heb getracht bij elk event de lat steeds iets hoger te leggen en te bouwen op de ervaring van de vorige ritten. Dit was echter mijn eerste deelname aan zo’n “echte” grote rally en 100% in de woestijn. Ik kan garanderen: de eerste dag beleef je extreem hevige sensaties!! Als je boven op de kam van een 100meter hoge duin staat met je voorwielen al steil naar beneden pompte de adrenaline door mijn aderen! Extreem cool was ook het rijden in zogenaamde “big holes” en volgas schuin op de duinruggen. Als deelnemer in de raid start je na de racemotos, -quads en –auto’s. Dit heeft als nadeel dat je redelijk laat start (tussen 8:00 en 9:00), maar wel het voordeel dat er al verschillende sporen gelegd zijn om je route te vinden. Ik heb het grotendeel van de afstand alleen gereden. Als je anderen ontmoet en je voelt dat je hetzelfde ritme rijdt heb ik zo nu en dan eens met andere quads of moto’s mee samen gereden.

De etappes zijn niet te onderschatten maar wel zeer mooi opgebouwd, zodat je elke dag nieuwe uitdagingen en landschappen ontmoet en de kennis van de vorige dagen kan toepassen en/of verbeteren. De moeilijkheid en de hoogte van de duinen wordt gradueel opgebouwd (alhoewel tijdens de “opwarmingsrit”, de eerste dag, al enkele pittige passages te overwinnen waren). Dit was dadelijk duidelijk aan de vele deelnemers die ’s avonds niet in de geplande tijd het bivouac gehaald hebben. Naar mijn mening door persoonlijke overschatting of te weinig ervaring voor de klasse waarin gereden werd. Al snel besef je dat je niet aan een crosswedstrijd deelneemt maar aan een uithoudingsrally waar je bewust je rijstijl, snelheid en krachten over de dag moet doseren, gecombineerd met een goede navigatie. Tijdens de eerste twee dagen rijgen zich de hevige sensaties aan mekaar. Vanaf de derde dag komt de uithouding duidelijk erbij (op tijd aankomen is de boodschap!). Tijdens het verblijf in het bivouac in de Akakuswoestijn was het voor de racers mogelijk een korte niet getimde rondrit te doen. Dit werd daar het overgrote aantal van de deelnemers gretig aangenomen: eens rustig rondrijden en van het landschap genieten en de voertuigen grondig servicen voor het tweede deel van de rally.

Verder kan ik nog aanbevelen zo’n Quechua klaptentje mee te nemen daar je ’s avonds soms snel in je tentje wilt liggen maar voornamelijk ’s ochtends weinig tijd wilt verliezen met het opnieuw samenpakken van je tent. ’s Nachts kan het echt wel koud worden, daarom best een goede slaapzak voorzien en warme kleren voor het avondeten.

Ikzelf heb nu al de intentie volgend jaar opnieuw aan de LDC deel te nemen, maar dan in de “race”- kategorie. Ik kan de LDC 100% aan iedereen aanbevelen die de uitdaging in de woestijn wil aangaan. Ervaring in het quadrijden is een pluspunt, het rijden in de duinen leer je al doende.

Ik kan nog zeer veel over de afgelopen week vertellen, mar dan zou mijn bericht toch echt wel te lang worden. Vragen beantwoord ik daardoor graag.

Hoi,

Mij zou het wel vet lijken om zo een rit te doen ( niet op snelheid maar voor de fun )
Maar voor een student is dit niet te doen ( helaas)

Kan je niet wat foto's posten va hoe het daar was met de mensen allemaal bij elkaar en vertrekken enz?
Neem aan dat je toch zo wat foto's hebt gemaakt toen je op de ''basis'' was?

Het is me gelukt enkele foto's te uploaden













Enjoy!

wauw echt super daar

Daar zou ik echt wel eens met de quad willen rond rijden

Ik was er nog twee vergeten...

boh die laatst foto is mooi. ( als die persoon daar nu ook even niet stond zou hij zomaar bij de nieuwe windows 7 als achtergrond kunnen staan )

hoeveel quad reizen heb je al gemaakt? en waar.
Alleen of met een groep?

groets

Michiel

Zoals geschreven had ik al enkele ritten gedaan in de Belgische en Franse Ardennen, een rallyraid in Zuid-Frankrijk, enkele ritten in de Alpen en een rallyraid in Tunesië.

Meestal reis ik samen met een bevriend quadrijder maar ik zie er niet op tegen alleen te reizen. Als je deelneemt aan een motorsportevenement zit je tussen gelijkgezinden en vind je al snel aansluiting bij andere quadrijders of zo.

Wel ik moet zeggen dat ik enorm jaloers ben als ik je verhaal zo lees.
Ik heb enorm zitten twijfelen om deel te nemen, maar heb nog nooit met een roadbook gereden (wel met mijn GPS) maar ik zou het liefst niet alleen willen doen, en zeker niet in de 'race' klasse.

Maar ik moet zeggen na het vernemen van Alex zijn ongeluk, en wetend dat hij een vrij ervaren rijder was, moet ik toegeven dat ik wel mijn twijfels heb om deel te nemen ..

Hoe zit het eigenlijk als je stukken krijgt ? Is er een technisch team dat waar je kan op rekenen, of moet je alles zelf repareren ? Een lekke band kan ik nog wel repareren, maar een as vervangen daar ken ik geen bal van ..

Ik heb net vernomen dat Koen Celis (die woont hier een dorp verderop) ook onderweg naar huis is, die heeft met de camion mee gedaan, ben ook benieuwd naar zijn verhaal.

voor je lef ! en op voorhand al sterkte en geluk voor volgend jaar.

Als je stukken krijgt kan je bij een technisch assistentieteam (aangesloten bij de organisatie) gaan om je quad te repareren. Je moet zelf beslissen welke onderdelen je in reserve meeneemt, ofwel moet je geluk hebben dat zo'n assistentieteam die onderdelen mee heeft. Ik heb gezien dat de rijders voornamelijk zelf aan hun quad sleutelden onder begeleiding van een mecanicien en met het gereedschap van het team.

Ikzelf had me vooraf aangesloten bij het technisch assistentieteam van Raptor Racing. Dit team had ik in Tunesië leren kennen. Ze hebben in Januari met 3 Raptors aan den Dakar deelgenomen. Ik had een afspraak met hen gemaakt om zoveel mogelijk zelf aan mijn quad te sleutelen maar ten aller tijde op een mecanicien terug te kunnen vallen. Zo kon ik zelf ervaren in hoeverre ik zelfstandig kan zijn maar toch een uiterst degelijk technisch team als backup houden.

Wat je schrijft over de roadbook en zo: dat leer je redelijk snel. Best eerst eens aan een raid deelnemen in de Ardennen of zo waar je de basics kan leren en zo verder opbouwen. Zonder ervaring naar de woestijn trekken vind ik een grote uitdaging daar je bijna enkel op kompas de weg moet vinden ipv pistes te volgen.

Dat Alex verongelukt is heeft iedereen bij de rally aan het hart gegrepen, maar het is en blijft motorsport en dat is niet zonder risico. Persoonlijk was ik bij de start van de eerste etappe ook ietwat op mijn ongemak alleen de woestijn in te trekken, maar ik wist dat er een ervaren en goeie organisatie achter mij stond. Als je op de piste blijft kom je in principe altijd iemand tegen, mocht het niet meer gaan. En ik kan je garanderen, als je onderweg bent beleef je zoveel fun op de quad en geniet je van zo'n gigantisch mooie landschappen. De adrenaline in je bloed doet je zo'n twijfels redelijk snel vergeten

HEEL GAAF...... WIJ ZITTEN ER OOK AAN TE DENKEN, MAAR ZIJN NOG ERG ONERVAREN.
als ik die foto's zie en de site heb bekeken van de LDC krijg ik hoelanger hoemeer zin die tocht !
wij zijn met 3 cannondale 440 quad's aan het beginnen met quad rijden en kijken vooral uit naar dit soort tochten maar vooral ook leuke tochten door de ardennen en frankrijk.
als iemand of een groep iets gaat doen de komende maanden wat betreft off-road met de Quad horen we dit graag en als het mogenlijk is doen we ook eens mee !
bij voorbaat dank !! lex

Hi Lexius, als je pas begint met quadrijden zou ik bijna zeggen dat de Lybia Rally nog iets te hoog gegrepen is. Ik zou eerder aanbevelen eerst ervaring op te doen in Frankrijk. Op het internet vind je veel goeie organisaties die overal in Frankrijk zo'n 3-dagen rally's (in een verlengd weekend) organiseren.

wow da ziet er vet uit!

oke dan, zal het in de oren knopen DJR !
we hebben al een (lang)weekeind gepland in frankrijk, in de auverne, daar woont een nederlander die een boerderijtje heeft en daar vanuit 3daagse enduro motor en quad ritten organiseert.
zo'n 150 km per dag. kunnen we eens zien hoe dat bevald. kunnen we altijd nog gaan nadenken over lybie!
ook zullen we waarschijnlijk naar euroquad weekeind gaan in genk eind september.
als je (iemand) nog info hebt over (weekeind) tochten in de ardenne, belgie en/of frankrijk hoor ik dat graag !
alvast bedankt, groet,

Check de sites van Amada en NRO eens. Met beide organisaties heb ik goeie ervaring in Frankrijk.

Ook beveel ik de Quad Tunisia van de moto80 club aan om eerste ervaringen te zamelen.

bedankt, heb de site van tunesie bekeken, en ga dat zeker voorstellen aan om te gaan rijden, al zou dat wel 2010 worden vrees ik !
heb wel begrepen dat als je zo'n woestijn rit doet je een totale revisie nodig hebt voor je quad....naderhand dus !
die andere 2 sites kan ik niet vinden, heb je daar ook adressen van ? BVD !!