)Toen we daar aankwamen was er nog een manche van de autocross bezig. Het plein lag keihard en niets meer van modder waarvoor we gevreesd hadden na de regen van de laatste dagen. De autocrossers hadden er wel voor gezorgd dat er enorme putten lagen in sommige bochten en dat het zeer moeilijk was om een goede (lees : minder slechte
) lijn te vinden. Doordat het zaterdag is en er nogal wat BQR rijders afhaakten omdat ze de zondag moesten rijden was er maar een kleine 30 quads ingeschreven wat wel jammer was, maar de vaste toppers zoals Piron en de twee Honda rijders waren er wel dus de tegenstand was er niet minder. Op het laatste moment heb ik toch nog beslist om mijn Razrs te leggen omdat het terrein zo hard lag en omdat mijn Klaw banden 22" waren en dus te hoog voor de snelle bochten (wacht al 2 maand op 20" Klaw banden...). Mijn collega die altijd start nam een kanonstart en lag direct meters voor op de rest. Ongeloofelijk hoe hij start, hij vliegt er direct in, ik begin pas op toeren te komen in de tweede manche. We hadden gehoopt om te kunnen rijden met twee stops maar het zijn er uiteindelijk veel meer geworden. Langer dan 20 min rijden was echt onmogelijk. In het begin stond mijn vering ook te hard en kreeg ik veel te vlug verzuurde armspieren. Uiteindelijk bleek compression 0 en rebound 0 de beste keuze. De veren alles laten absorberen zodat de armen niet te vlug vermoeid komen. In de eerste manche leverde dat een 3de tijd op.
De tweede manche reed Tom terug een kanonstart en zat ie bijna een halve ronde voor op de rest. Niet te geloven hoe hij dat doet. Daardoor konden we probleemloos twee keer wisselen zonder plaatsen te verliezen. Men had tussen de twee manches gesproeid waardoor de bochten wat gladder lagen en het iets minder vermoeiend was. Filip heeft zicht mispakt op het natte parcours en rond gezet in de eerste ronde, maar is spectaculair terug gekomen. Uiteindelijk zijn we in de laatste stop net achter Filip Blues weggereden uit de wisselzone en zat ik constant te jagen en zat er vlak achter maar naderde niet voldoende om erover te gaan. Zo zijn we derde geworden in de tweede manche. Zowel Filip en ik waren stikkapot maar konden ons niet laten plooien, ook al omdat iedereen ons zat op te jagen in de wisselzone. Echt spannend tot de laatste minuut. Hoe Piron (organisator) uiteindelijk een ronde voor ons is geraakt blijft mij nog steeds een raadsel. Ofwel is er iets gebeurd met de telling ofwel heb ik hem niet zien inhalen want normaal moet hij ons twee keer gepasseerd zijn, naar mijn mening maar één keer.
Nog ne keer proficiat aan Flitser en zijn team met het resultaat.
Het resultaat was mooi en een toffe dag. Volgende afspraak voor mij is Arras op 11-12 september.
